واکنش متفاوت آیت‌الله جوادی آملی به ریزش «متروپل» آبادان

آیت الله العظمی جوادی آملی در پیامی ضمن تسلیت رخداد تلخ و سانحه سنگین و غمبار آبادان بیان داشت: کسی که لرزان می اندیشد و مضطرب فکر می کند، مضطرب می سازد! آن که انگیزه اختلاسی و اندیشه نجومی دارد، فکرش را، فکرتش را، فطرتش را بر لبه لرزان سقوط، بنیان گذاری کرده است، خواه از مسئولین خواه از مردم! و کسی که باور صحیح، اعتقاد صائب و ایمان سالم داشت، او در زمین مستحکم خانه می سازد.

به گزارش شوراآنلاین، متن کامل پیام آیت‌الله العظمی جوادی آملی بدین شرح است:

أعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

رخداد تلخ و سانحه سنگین و غمبار آبادان را به همه تعزیت عرض می کنیم! این گونه از حوادث تلخ ناشی از لرزان بودن بنیان فکری مسئولین و همچنین مردم است. جامعه اعم از مسئول و مردم عادی موظف اند یعنی همه ما موظفیم که اساس فکر، عقل، درایت، اندیشه و انگیزه را بر اعتقاد صائب و عمل صالح بنیان گذاری کنیم. این گونه از رخدادهای تلخ در اثر نبود عقیده صائب و ایمان سالم است.

کسی که لرزان می اندیشد و مضطرب فکر می کند، مضطرب می سازد. آن که انگیزه اختلاسی و اندیشه نجومی دارد، فکرش را فطرتش را بر لبه لرزان سقوط، بنیان گذاری کرده است _ خواه از مسئولین خواه از مردم_ و کسی که باور صحیح، اعتقاد صائب و ایمان سالم داشت، او در زمین مستحکم خانه می سازد.

خدای سبحان فرمود شما بنیان فکری و اندیشه و انگیزه را در جای لرزان نسازید، به فکر اختلاس و چپاول نباشید، به فکر زرق و برق دنیا نباشید، این شما را می برد! آن که در لبه رودخانه که زیرش خالی است خانه می سازد، غرق خواهد شد؛ فرمود: ﴿أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلی‌ شَفا جُرُفٍ هارٍ‌﴾[۱] این اصل اول.

اصل دوم آن است که امیرالمؤمنین(سلام الله علیه) می فرماید: «تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا»؛[۲] این بیان نورانی حضرت در نهج البلاغه زمینه رسیدن به آن ﴿أَ فَمَنْ أَسَّسَ بُنْیانَهُ عَلی‌ تَقْوی‌ من الله﴾[۳] است. اگر کسی خواست معتقد باشد و عمل صالح داشته باشد باید سبکبار باشد؛ بار دیگران را به دوش خود نگذارد، بار زائد را به دوش خود نگذارد، کاری که از او برنمی آید نپذیرد، کاری که مقدور او نیست بر زمین بگذارد؛ فرمود: «تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا».

اصل سوم نمونه عملی است که رسول گرامی(علیه و علی آله آلاف التحیه و الثناء) در ساختن دو قبر شرکت کرد؛ یکی مربوط به فرزندش یکی در جای دیگر. دستور داد که این قدر بکَنید، این طور بکَنید، لحد را این طور بگذارید، مرده را آن چنان بخوابانید.