دست سازهای خداوندی

گنجی نهان بود و تمام نامها را برای خود برگزیده بود واحد ،احد ،صمد و….

اما در میان تمام نامها رحمان و رحیمش را بیشتر دوست داشت و گفت با این نامها آغاز  کنید و بگویید 

بسم الله الرحمن الرحیم 

آفرید تا رحمانیت و رحمتش را جلوه گر سازد و آنچه هست را هستی بخشد 

بهشت را برگزید برای دست سازهایش و آنقدر خواستشان که از روح خود بر آنها دمید 

خطا کردند و یادشان داد به اسماء اعظم توبه کنند و جلوه ای از محمد و علی و فاطمه و حسنینش را بهانه ای برای پذیرش توبه قرار داد 

باز هم خطا کردند نوح را گفت کشتی بسازد و ابراهیم را تبر داد تا بت شکن باشد .در میان تمام  دست سازهایش با موسی هم کلام شد و عیسی را کلمه خود قرار داد و بر او و مادرش سلام فرستاد و گفت تو را برکتی می سازم برای تمام  دست سازهایم 

باز هم جهان چیزی کم داشت و خلقت در پی واژه  چهار حرفی خود می گشت و او احمد را فرستاد و خدا با او دینش را به دست سازهایش تمام کرد و او مبعوث شد تا جهانیان به خانه ازلی و ابدیشان باز گردند و در بسم الله الرحمن الرحیم غوطه ور شوند 

آمد تا اخلاق بیاموزد و مهر  ورزی 

آمد تا رحمت باشد و صبوری 

آمد تا خدا رو به ملائکش کند وبه آنها بگوید من چیزی می دانم که شما نمی دانید و بر آفرینش دست سازهایش به خود آفرین بگوید و 

مبارک گرداند این بعثت را به حق بسم الله الرحمن الرحیم