درد کشتی بی درمان نشود…
/حامد امینی/
عجیب اما واقعی؛۵۲ میلیارد بدهی گریبانگیر ورزش اول ایران که در بسیاری از تورنمنت های بین المللی از جمله المپیک و آسیایی برای ورزش ایران آبروداری کرده و جور ناکامی بسیاری از رشته ها را کشیده است.
علیرضا دبیر به فاصله حدود یک ماه بعد از اینکه سکان هدایت فدراسیون کشتی را در دست گرفت، از وضعیت نابسامان مالی این فدراسیون پرده برداشت و از بدهی ۵۲ میلیاردی خبر داد که ظاهرا پشت پرده های بسیاری دارد. هرچند که دبیر ترجیح داد حداقل در بازه زمانی فعلی درباره اش سکوت کند!
اما همین پرده برداری از ۵۲ میلیارد بدهی هم کافی بود تا سوال های بی شماری در اذهان عمومی و بخصوص طرفدران کشتی که تعدادشان کم هم نیست شکل بگیرد و گوش شکسته ها و طرفدران کشتی را نسبت به آینده نگران کند.
فدراسیون کشتی که نه مربی خارجی داشته و نه ریخت و پاش های شایع در برخی ورزش های تیمی، چرا باید در خاک بدهی ۵۲ میلیاردی بنشیند؟!
ماجرای کارت های هدیه که رئیس فدراسیون کشتی به آن اشاره کرد چیست و چرا علیرضا دبیر توضیح بیشتری در این خصوص نداد؟
چرا ورزش اول کشور که بیشترین مدال آوری را در تاریخ ورزش قبل و بعد انقلاب در رده های سنی مختلف داشته، به یکباره باید چنین شرایط بحرانی و پیچیده ای را به خودش ببیند و تا حدی در تنگنای مالی قرار بگیرد که حتی به ادعای خود دبیر، عطای اعزام تیم های رده سنی اش به مسابقات آسیایی را به لقایش ببخشد؟
چرا معضل بدهی های تلنبار شده که سال هاست گریبان تیم های فوتبال باشگاهی و به خصوص دو باشگاه بزرگ پرطرفدار استقلال و پرسپولیس را گرفته حالا به یکی از پرطرفدارترین رشته های انفرادی و مدال آور سرایت کرده و چه تضمینی وجود دارد که در آینده نه چندان دور، سایر رشته های ورزشی را هم مبتلا نکند؟ آیا وقت آن نرسیده یکبار هم که شده رد این بی نظمی های مالی مسری در ورزش که حالا به کشتی هم سرایت کرده گرفته شود و با مسببان آن برخورد قاطع قانونی صورت بگیرد؟
اینکه فدراسیون کشتی تا پایان سال گذشته ۵۲ میلیارد بدهی برای ورزش اول کشور به جا گذاشته موضوعی نیست که به راحتی بتوان از کنار آن گذشت و قطعا برای شفافیت بیشتر و مشخص شدن ریشه های این ضربه بزرگی که به پیکر رشته افتخار آفرین و مدال آور ورزش ایران وارد شده باید نور بیشتری به پرونده بدهی های فدراسیون کشتی تابانده شود.
قطع به یقین بحث کشتی و فدراسیون کشتی متفاوت با فوتبال باشگاهی است و نمی توان انتظار داشت که با وضعیت بغرنج مالی و بدهی های تلنبار شده آن کج دار و مریض تا کرد. چراکه ادامه وضعیت کنونی که علیرضا دبیر جوان و با انگیزه را در همین ابتدای راه ریاستش آچمز و نگران کرده، می تواند اثرات جبران ناپذیر و عواقب و اثرات سختی برای کشتی و ورزش ایران در میادین حساس بین المللی از جمله المپیک ۲۰۲۰ داشته باشد.