اجتماعی و فرهنگی

علل تلفات ماهیان سد خاکی فشافویه شهر ری

به گزارش پایگاه خبری شورا آنلاین دفتر مطالعات زیربنایی این مرکز اعلام کرد: بررسی های به عمل آمده نشان می دهند شرایط زیستی آبگیر سد فشافویه برای پرورش ماهیان نامناسب بوده است و علی رغم تاکیدات فرمانداری ری مبنی بر توقف فعالیت ، اقدامی در این خصوص از سوی بهره بردار و مدیریت شیلات استان صورت نگرفته و مجوزهای قبلی نیز تمدید شده است.

براساس این گزارش در حال حاضر با توجه به شرایط موجود و آلودگی بالقوه منابع تامین آب ، آبگیر سد فشافویه به هیچ وجه شرایط لازم را برای پرورش ماهی نداشته و حتی در مورد مصارف کشاورزی نیز مورد تردید است. از این رو نیاز به پایش مستمر دارد تا در صورت مطابقت با استانداردهای لازم ، به منظور آبیاری اراضی کشاورزی منطقه مورد استفاده قرار گیرد.

این گزارش می افزاید: تخلیه فاضلاب خام به منابع پذیرنده به ویژه کانال آب های سطحی انهار و رودخانه ها، ضمن افزایش آلودگی آب های زیرزمینی و منابع آب شرب ، برای مصارف کشاورزی، مورد بهره برداری بسیاری از کشاورزان منطقه قرار گرفته و سلامت محصولات کشاورزی تولید شده را مورد تهدید قرار داده است و متاسفانه این رویه کماکان ادامه داشته و پیش بینی می شود در صورت عدم اتخاذ تدابیر لازم با تداوم وضع موجود ، مشکلات و معضلات جبران ناپذیری ایجاد شود.

در ادامه این گزارش آمده است: بدیهی است، این گونه حوادث که منشاء آنها آلودگی فاضلاب است ، هشداری است تا به اهمیت تصفیه خانه فاضلاب بهداشتی، بیش از پیش پرداخته شود؛ از این رو با توجه به نقش آن در سلامت جامعه، پیشنهاد می شود، شرکت آبفا با تامین بموقع اعتبارات از منابع ملی ، استانی و فاینانس و رفع موانع موجود ، شبکه های جمع آوری و تصفیه خانه فاضلاب شهرها و سکونتگاه ها به ویژه در اطراف رودخانه ها و مناطق حساس را در اسرع وقت اجرا و به بهره برداری برساند.

براساس این گزارش بررسی ها در خصوص علل وقوع تلفات در بند خاکی فشافویه نشان می دهند که رعایت نکات زیر ، می توانست از بروز این حادثه پیشگیری کند:

۱- جلوگیری از ورود مواد آلی و مغذی بیش از اندازه که سبب تشدید کاهش اکسیژن آب مخزن به علت افزایش تراکم جلبک های مضر در آبگیر شد. ۲- جلوگیری از استمرار ورود فاضلاب شهرهای واوان، اسلامشهر و بهارستان ۳- میزان رهاسازی ماهی باید با استانداردهای اعلامی توسط سازمان شیلات ایران که در پروانه بهره برداری صادره قید شده (به ازای هر هکتار برای این آبگیر در شرایط مناسب حداکثر ۱۰۰۰ قطعه) مطابقت داشته باشد.۴- استفاده از آهک پاشی در دریاچه در اوایل بهار برای کاهش میزان مغذی در آب و رسوب فیتوپلانکتون ها ۵- بهره گیری از توان تخصصی کارشناس شیلاتی مجرب (مجتمع مذکور فاقد آن بوده است) می توانست یک اعامل اصلی در تولیدات آبزی پروری و جلوگیری از وقوع تلفات باشد.۶- پایش و ثبت فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب (دمای آب ، تراکم پلانکتونی ،PH ، میزان اکسیژن محلول و… ) و بررسی آزمایشگاهی فاکتورهای بهداشتی و فلزات سنگین در آب و بافت ماهی به طور مدون و مستمر و ماهیانه یا فصلی در هر واحد تولید ماهی امری بدیهی و مسلم است. متاسفانه در این واحد، پایش مستمر در زمان پیک تولید اتفاق نیافتاده است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا