اجتماعی و فرهنگی

صیانت از باغات نیازمند تعقل است

به گزارش پایگاه خبری شورا آنلاین بحث مربوط به باغات ، حریم باغات و صیانت از آنها در شهر تهران همواره از مهمترین بخش های تصمیمات مدیریت شهری بوده است و به همین دلیل از جمله مسایلی است که پرونده آن همواره باز و در حال بررسی ، تحقیق و بهبود است. 

قانون صیانت از باغات که توسط مجلس شورای اسلامی تصویب شده بود، توسط شورای اسلامی شهر تهران در دوره دوم شورا مجددا بازنگری شد تا موارد مطروحه بررسی و نتیجه مناسبی حاصل شود . در همان سال نیز این مهم رخ داد و اصلاحاتی که توسط نخبگان عرصه مدیریت شهری در بدنه شهرداری ، دوستان معماری و شهرسازی ، کارشناسان محیط زیست و اعضای شورای شهر صورت گرفت تا بهترین الگو ارائه شود. بر آن اساس طرحی آماده شد که تا به امروز در حال اجراست. قطعا طرح تصویب شده خالی از اشکال نیست و باید اصلاحاتی بر روی آن انجام شود ، اما در طرح جدید که در اواخر سال ۹۴ توسط کمیسیونهای شورا ارائه شد مشکلات بسیاری دیده شد که به اتفاق مورد تایید اعضای شورای شهر قرار نگرفت و حتی پس از بررسی آن مشخص شد که از طرح قبلی مجلس شورای اسلامی نیز در مواردی ضعیف تر بوده و یا اینکه همان موارد را عینا تکرار کرده است. 

اعضای شورای شهر نیر تصمیم بر آن گرفتند تا طرح پخته تری را روانه صحن کنند و به همین دلیل فرصت بیشتری برای بررسی از سوی کمیسیون مربوط طلب کردند.این موضوع شاید به مزاج خیلی ها خوش نیامد ، اما چاره ای نبود،چرا که طرح باید تا حداکثر امکان پخته و بی نقص باشد و برای مردم مشکلاتی ایجاد نکند . طرح صیانت از باغات باید مردم را تشویق کند که درختی قطع نشود ، باغی قلع نشود و این امر تنها با ابزار زور و جریمه محقق نمی شود. از سویی دیگر نیز مردم حق دارند تا در زمین خودشان ساخت و ساز انجام دهند ، البته با توجه به آنکه آسیبی به فضای سبز شهر زده نشود.

به طور مثال در طرح جدید(اواخر سال ۹۴) می گوید که باغ مسکونی ها باید تا ۷.۵ درصد بنای سطح اشغال (و یا دو برابر آن) از باغ را تصرف کنند؛ این عملی نیست ؛و مورد پذیرش مردم هم نخواهد بود . فرض کنید ما به مردم بگوییم در یک زمین ۶۰۰متری حق دارید تنها ۴۲ متر بنا بسازید.بنابراین اینطور بشود مردم بیشتر می روند به سمت تخریب باغات تا نگه داشت آنها. در طرح فعلی، مردم می توانند ۳۰ درصد سطح اشغال باغ را بنا ساخته و ما بقی آن را تبدیل به باغ نمایند. و حتما باید انجام دهند ، اگر انجام نشود، پایان کار نمی گیرند و درختان آنها در آمار سابقه ملک آنها درج خواهد شد هیچگاه نباید کاسته شود ؛ از طرفی نیز اینکه بگوییم شهرداری بیاید و از مردم باغات را بخرد، یا تسهیلات عجیب تر مالی به صاحبان باغات ارائه کند، بی درنگ محکوم به شکست است؛ گاهی شهرداری تهران پول کافی برای انجام پروژه های عمرانی و زیر ساختی خویش ندارد ،حال با تصویب این طرح باید بودجه خود را صرف خرید بخش اعظم مناطق ۱ تا ۵ شهرداری نماید؛ که به نظر میرسد این طرحها هرگز نه عاقلانه است و نه عملیاتی.

به هرترتیب حفظ و صیانت از باغات شهر تهران وظیفه همگانی و بویژه اعضای شورای شهر و مدیریت شهری است و نمی شود با تصمیمات احساسی ، فوری و مشکل دار، معماری ، حقوقی و … قاونی را تصویب کرد که نبودنش منفعت بیشتری برای مردم و شهر داشته باشد. امروزه کشورهای بزرگ و شهرهای مدرن برای حفظ ریه های تنفسی شهر ، باغات و بوستان ها و از همه مهمتر سلامت روان بصری شهر در اذهان مردم شهر ، اقدامات ویژه و خلاقانه ای دارند. شناسنامه دار کردن باغات ، نظارت تخصصی بر فضاهای سبز ، طرح های معماری و نمای سبز و برج های سبز و … نشان می دهد علاوه بر آنکه باید از وضعیت موجود باغات صیانت شود ، بایستی در جهت توسعه کیفی و کمی آن نیز تلاش بیشتری صورت پذیرد. 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا